سیاست گذاری آموزش مجازی در دانشگاه های علوم پزشکی در زمان کووید-۱۹ بررسی و راهکارهای سیاستی ارائه شد.

سیستم آموزشی یکی از حوزه‌های کلیدی تحت تأثیر اپیدمی است. اثرات کووید-۱۹ به دلیل ماهیت حساس آن برای دانشگاه‌های پزشکی و رشته‌های مرتبط با سلامت بسیار بیشتر بوده است. تجمیع و یکپارچه کردن سیاست‌های آموزشی بکار گرفته‌شده برای دانشجویان علوم‌پزشکی در سراسر جهان برای تصمیم‌گیری‌های مبتنی برشواهد سیاست‌گذاران آموزشی ضروری می‌باشد. سیاست‌گذاری آموزش از راه دور نیازمند شناسایی چالش‌های این نوع آموزش و به کارگیری یک مدل سیستمی از مداخلات از جمله ایجاد کارگاه‌‌های مهارت‌آموزی بالینی مجازی، راه‌اندازی آزمایشگاه‌های شبیه‌سازی بالینی، استفاده از منابع آنلاین انعطاف‌پذیر، تدریجی کردن روند آموزش الکترونیک، ایجاد سامانه برای به اشتراک‌گذاری تولیدات مجازی اساتید و ارتقاء مهارت‌های رایانه‌ای دانشجویان و مدرسین است. مدل پیشنهادی تار و پود آموزش مجازی، ابعاد مختلف سیاست‌گذاری آموزش‌مجازی را تشریح می‌نماید وپاسخ‌گوی نیاز سیاستگذاران می‌باشد. بررسی سیاست گذاری های آموزش مجازی در دانشگاه های علوم پزشکی در زمان کووید 19 نشان می دهد، آموزش در این زمان حساس باید از دوره عادی متمایز شود. به این ترتیب، پذیرش انعطاف پذیری در عین حصول اطمینان از پاسخگویی در اولویت است. به عبارت دیگر، باید مطمئن بود که نتایج یادگیری دوره بدون نیاز به پوشش همه محتوای برنامه درسی، مانند ارائه برخی از جلسات عملی که به دلیل تعلیق باید لغو شوند، محقق می شود. غلبه بر مشکلات شناسایی شده را می توان از طریق مثال یک مدل ترکیبی جامع شامل آموزش آنلاین مبتنی بر شبیه سازی، کم کردن ظرفیت آموزش های حضوری در دوره های عملی، آموزش یادگیرنده و مدرس به منظور استفاده از ظرفیت پلت فرم های موجود، ارتقا زیر ساخت فنی و بهبود ، فرآیندهای آموزش مجازی، فراهم کرد.